شهید

امروز که این راه را انتخاب کردم ، می دانم به کجا می روم چرا که هیچ سوال و شکی در من نیست و آگاهانه فریاد حسین زمان(رهبر مستضعفین امام خمینی) را لبیک گفتم بدانید که لحظه مرگ ما روز و ساعتش معین است و در همان روز و ساعت این دنیای فانی را ترک خواهیم کرد ولی…

و از اینکه در جایی چون جبهه که نظر و لطف خداوند در آنجاست جان می دهم خوشحالم و در آخر خواهشمندم که برادرانم را برای اسلام خوب تربیت کنید تا خدمتگزاران این مکتب باشند و از خواهرانم تقاضا دارم که حجاب را فراموش ننمایند تا روح حضرت زهرا(س) را شاد کنید.

به خدا قسم من از شهدا و خانواده شهدا خجالت می‌کشم وصیت‌نامه بنویسم. حال سخنانم را برای خدا در چند جمله ان شاءالله خلاصه می‌کنم.

خدمت همه فامیل ها و دوستان و آشنایان، هم محله ای ها و همکاران عزیز، اولا بگویم که این وصیت نامه ، صرف نصیحت به شما نیست، بلکه تذکر خودم نیز می باشد. خیلی سخت است برای من نوشتن این چند جمله ، چون حرف دل را در محضر خداوند نمی توان روی کاغذ آورد و بیان کرد. حرف درل را باید فقط به محضرش گفت، چون عاشق واقعی اوست. اگر می خواهید زندگی کنید، برای خدا زندگی و اگر خواستید بمیرید برای خدا و در راه او جان بدهید. متوسل به عشق الهی شوید، این عشق پایدار است و آرامش بخش می باشد.

ای امت امام، امام را تنها نگذارید. امت قرآن اگر مهدی را دوست دارید ضروری است که امام را دوست داشته باشید چون بی عشق خمینی نتوان عاشق مهدی (عج) شد. امت ایران نگذارید حب دنیا در دلتان ریشه پیدا کند، سعی کنید سرلوحه همه مسایل مسایل الهی و معنوی را قرار دهید.
خواهرانم حجاب را رعایت کنید که براستی خواهر سیاهی چادر تو از خون سرخ من بیشتر قلب دشمن را به لرزه در می آورد