نظامی

از پیمودن طریق وصل به معشوق سر از پا نمی شناسم و هرگز سر باز نخواهم زد و شهادت را یک تحول عینی و عملی و وجودش را یک وجود نه ذهنی، بلکه خارجی می دانم؛ نه یک انفعال ذهنی و تئوری و در عالم تخیل.
و می دانم که به آن مرحله نرسیده ام اگرچه کشته شوم ولی شاهد نیستم چه رسد شهید، چون شاهد مشاهده می کند و من می دانم که نمی بینم.

مردم ایران از منع کردن فرزندانتان به جبهه نشوید که ما باید رهرو خون هزاران شهید گلگون کفن باشیم. فکر این نباشید که کشته خواهید شد مگر ما خونمان از خون على اکبر و على اصغر و ابوالفضل العباس رنگینتر است و یا خونمان رنگینتر از امام حسین(ع) میباشد که چه مصیبتها کشید و آخر خود شهید شد

تنها راه سعادت رسیدن به کمال بندگی خداست و بندگی او در اطاعت از اوامرش و ترک نواهیش می باشد. همه دستورات اسلام در این دو جمله خلاصه می گردد فرمان برداری از خدا و نافرمانی از شیطان برای انسان شدن این. این برنامه اسلام است.

به خدا قسم من از شهدا و خانواده شهدا خجالت می‌کشم وصیت‌نامه بنویسم. حال سخنانم را برای خدا در چند جمله ان شاءالله خلاصه می‌کنم.