از دوست، به یادگار، خطی دارم !

هر آنکه مرگ خود را دور دید و حیات خویش را جاوید، قرآن بخواند

شهید سید محمد هاتف متولد ۱۳۴۹، روز ۸ بهمن ۱۳۶۵ در ۱۶ سالگی، در عملیات کربلای ۵ در سه راه مرگ شلمچه به شهادت رسید و ۱۷ تیر ۱۳۷۵ پیکرش به خانه بازگشت.

حمید داودآبادی نوشت:

دی ماه ۱۳۶۵ در ارتفاعات قلاویزان مهران، با دوست عزیزم سید محمد هاتف، عقد اخوت بستیم و قول دادیم هرکدام زودتر شهید شد، دیگری را شفاعت کند و آنقدر جلوی درِ بهشت منتظر بماند، تا آن دیگری هم بیاید.

روز ۱۴ دی، از سید خواستم برایم‌ چند خطی به یادگار بنویسد که با خط بسیار زیبایش، این برگه را نوشت و روی دفترچه هم نامم را با دستخط قشنگش ثبت کرد.

از شهید سید محمد هاتف به حمید داودآبادی

بسمه تعالی

با عرض سلام خدمت دوست گرامی

چند کلامی را به عنوان یک برادر کوچک خدمت شما عرض می‌کنم. چند پند-

البته این کلام‌ها را به کل می‌گویم- هر آنکه که عقلتان، احساستان را به بند کشید و فکرتان عشقتان را و قوه پیوستن به یزدان نیروی عرفانتان را از دست داده‌اید دعا بخوانید- و آنکه که مرگ خود را دور دیدید و حیات خویش را جاوید یافتید و دنیا و آخرت را جدا از هم و دنیا داری و بهشت را در کنار هم- قرآن بخوانید- و آنکه در دل سیاه شب و در اعماق تاریک ظلمات در جستجوی نور و روشنی، شمع وجودتان از شور و التهاب می‌سوزد و در آرزوی صبح و سپیدی افق را به امید نظاره فلق می نگرید تا شاید طلوع فجر را در نیمه شب تماشا کنید- مفاتیح را باز کنید- تا در فلق برگ‌هایش در افق اندیشه‌تان فجر را ببینید- دعای کمیل بخوانید. ۱۶/۱۰/۶۵ سید محمد هاتف